शीएमचा आल्बम

परधानजी, राज्याची काय हलवाहलव हाये?
म्हाराज, सम्दं ठिक हाय. चोर तेवढं चोऱ्या करत्यात. दरोडेखोर तेवढं दरोडं घालत्यात. पेपरवाले कायबाय लिव्हत्यात, लोकं वाचून इसरून जात्यात. बाकी सम्दं आलबेल हाये....

अशा आलबेल वातावरणात आबा पाटील मात्र खिन्नपणे आपल्या केबिनमध्ये बसलेले होते. त्यांच्या (देशी) डोळ्यांत विषण्णता दाटलेली होती. वेलदोडे खाऊनही तोंडाला चव नव्हती. समोर मटापासून संध्यानंदपर्यंत विविध पत्रांचे चघाळ पडलेले होते. पण आबांचे लक्ष त्यात नव्हते. राज्याच्या इतिहासाची पराणी आबांच्या मनाला टोचत होती. डीसीएम सीएम बनत नाही, हा इतिहास आपण सांगितला खरा. पण आता तोच बैलाच्या कानाला गोमाशी चावावी तसा काळजाला डाचत होता.
तेवढ्यात केबिनचं दार ढकलून चित्कलाबाई आत आल्या.
टेबलावरची वृत्तपत्रं पाहून त्या म्हणाल्या, "आबा, वाचली ना ती बातमी?''
"कोणती? दरोड्याची?''
"तुमचं बाई काईतरीच! अवो, ती नै का ती अल्बमची...''
"कोणत्या अल्बमची? आता लग्नाच्या आल्बमच्या बातम्यासुद्धा पेपरात यायला लागल्या काय? बघू बघू.,'' असं म्हणत आबांनी मटाला हात घातला. अशा बातम्या दुसरं कोण छापणार, असं म्हणत मटाकडे पाहता पाहता त्यांना तिथल्या तिथे एक कवन सुचले (ही त्यांची महाविद्यालयातली फुटाणी सवय. तंबाखूबरोबरच जडलेली.) : "किती छान हा कागद । किती देखणी छपाई ।। आत मांडलेत बाबा । वर टांगलीय बाई ।।' हे गुणगुणत ते नेहमीप्रमाणे स्वतःवरच खुश होत होते, तेवढ्यात बाई कृतक्‌कोपाने म्हणाल्या, "छे बाई, तुमाला काईच माईत नसतं... अहो, सीएमसाहेबांचा अल्बम येतोय. गाण्यांचा!''
"आं'', आबा अवाक्‌.
"हो. ही बघा ना बातमी. आणि हा आमचा इंटेलिजन्स रिपोर्ट. त्या बातमीवरूनच बनवलाय,'' बाई म्हणाल्या, "तुमच्यावर एक सिनेमा येतोय ना, म्हणून सीएमसाहेबांवर एक आल्बम काढणार आहेत.''
"अहो पण काढणार कोण तो आल्बम? रितेश?''
त्या अभिषेकच्या नादानं रितेशनं नसतं खूळ भरवलेलं दिसतंय सायबांच्या मनात. मावळात शेती करायची सोडून ते बापलेक नाचत्यात पिक्‍चरमध्ये. त्यांचं बघून रितेशनीबी डॅडींना नाचवलं असनार आल्बममध्ये.
"नै बाई. तो नाही. आम्ही सगळा पंचनामा केलाय.'' गृहखात्यात आल्यापासून बाईंची राजभाषा भल्तीच बदललीय. "आमच्या रिपोर्टनुसार काल व्हाईट हाऊसमध्ये सीएमसाहेब, काकाजी उल्हास पवार आणि लोकमुद्राकार कपिलजींची एक बैठक झाली. त्यात हे ठरलं.''
"व्हाईट हाऊसमध्ये? कुठं पुण्यात, रोहिणीच्या हापिसात? पोराचं लग्न काढलंय की काय त्यांनी?''
""छे बाई, तुमाला काईच माईत नसतं. साहेबांना दृष्टी आलीय ना, तेव्हा त्यांनी सामान्य प्रशासनातून नामांतराचा जीआर काढलाय. "वर्षा'ला आता "व्हाईट हाऊस' म्हणायचं.'' बाई पदरात तोंड लपवत खुखु हासत म्हणाल्या.
""असाहे का ते? बरं मग काय झालं त्या बैठकीत?'' आबांनी डोळे नेहमीप्रमाणे लहान-मोठे करीत विचारले.
""तिथं किनई असं ठरलं म्हणे... म्हंजे आमचा अहवाल अजून किनई पूर्ण व्हायचाय, पण त्याचे सॅलिएंट फीचर्स सांगते... की कोणी गाणी लिहायची, कोणी गायची असं सगळं ठरवलं बाई त्यांनी तिथं.''
""कोण लिहिणारे गाणं?''
""कोण काय? कपिलजी!''
आबांना कोणीतरी सांगितलेलं आठवलं, छात्रभारतीत तो काय गाणी म्हणायचा... युग की जडता के खिलाफ एक इन्किलाब है वगैरे. त्यातली निम्मी सरफरोशी की तमन्ना महानगरात गेली, निम्मी दिनांकात. बाकी मग सगळ्या साथींचं होतं तेच झालं. साथी "हात' बढाना...
बाई सांगतच होत्या, ""लोकगीत लिहिलंय म्हणे त्यांनी सीएमसायबांवर...
इंटरनॅशनल डोले तुजे कोल्याचे जाले
जाल्यात मी कुनाच्या गावायचा नाय...
आणिक त्याला संगीतबद्ध कुणी केलेय ठाऊकै का?''
""नाही.''
""मलाही माहित नाही,'' बाईंनी गृहखात्याला न शोभणारी प्रांजळ कबुली दिली, ""पण कोणीतरी पत्रकारच असेल बघा.''
""सगळेच पत्रकार काही तसे नाहीत. परवा लोकसत्ताने कसं ठोकलं त्यांना पाहिलं ना?'' आबा म्हणाले.
""ते त्या प्रधानजींचं काम. वुमन हेटर कुठले!'' बाईंना प्रधानांची ही बाजू कुठून कळली कोण जाणे?
""अहो पण मटानेसुद्धा सगळं बैजवार दिलं होतंच की!''
""बाई बाई किती हो भोळे तुम्ही! ती साप भी मरे आणि लाठी भी ना टुटे अशी पत्रकारिता होती. सीएमची सगळी प्रश्‍नोत्तरं छापून त्यांनी जो मेसेज जायला हवा तो दिलाच की!''
""मग नक्की तो प्रताप त्यांचाच.'' आबांना का कोण जाणे पण आनंद झाला!
""पण हे पत्रकार मुळात वाईट्टचं असतात बाई. आपल्या खात्यात थोड्या बदल्या केल्या तरी लगेच काहीच्या काही छापतात म्हणे,'' बाईंना अजून खातं नवं असल्याने बऱ्याच गोष्टींचा अंदाज यायचा आहे.
""हो ना,'' आबा पुन्हा खिन्न झाले. मग उसळले, ""आमच्या बदल्यांच्या बातम्या छापता. आणि त्यांचं कोण छापणार? परवा त्या लोकमतमध्ये एवढ्या बदल्या झाल्या. गुन्हेवार्ताहर चक्क मंत्रालयात पाठवला त्यांनी. कोण काय बोललं त्यांना?''
""ही गंभीर बाब आहे,'' बाई एकदम सिरियस झाल्या, ""यात काही तरी गडबड असणार बघा. क्राईम रिपोर्टरला मंत्रालयात पाठवतात म्हणजे याचा अर्थ काय? मी बरोबर छडा लावते याचा.''
आबांना मोठीच गंमत वाटली. ते म्हणाले, ""कसा काय लावणार पण तुम्ही छडा?''
त्यावर बाईंनी समोरची कागदपत्रं उचलली. त्यांची लाटण्यासारखी सुरनळी केली. आणि जाता जाता त्या म्हणाल्या, ""साहेब, तुम्ही वेलदोडे खातो असं सांगता. पण कोणी नसताना गुपचूप तंबाखूचा बार भरता हे सिक्रेट जसं आम्हाला कळलं ना अगदी तसाच याचाही छडा लावू! अखेर पत्रकारांची बिंगं काय! कधी ना कधी फुटतातच!!''